Vanochtend toen ik, zoals gebruikelijk, de ratjes een broodje wilde geven, lag er één wel verdacht stil in de kooi. De andere rat griste het brood uit mijn handen, nam plaats op zijn overleden soortgenoot en begon te eten. Na het zien van dit 'leed', heb ik de meiden maar wakker gemaakt met het nieuws. Daarna een schepje gepakt en het ondertussen stijf en koud geworden diertje in een schoenendoos gelegd. Vanmiddag is het diertje begraven. Rust zacht lieve Oskar.
En na heel wat meet- en tekenwerk is het eindelijke gelukt. Onze reuzenkrab is af en heeft een mooi plekje gekregen aan het plafond. Een reusachtig ding siert ons huis. Volgens de maakster van het geheel zou het boeven wel afschrikken. Zo'n grote krab, daar wordt toch iedereen bang van.
Op naar het volgende project!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten