Wat doen wij allemaal op een dag?

Het lijkt allemaal zo gezellig en leuk voor de andere kinderen die wel volledig naar school gaan. Lekker thuisblijven bij je moeder, een wens van vele kinderen. Maar in de omgeving zijn er weinig moeders die het zien zitten om hun eigen kind les te moeten geven. Gelukkig vindt L. het wel gezellig en ik ook, dus wij houden het nog wel een tijdje uit met z'n tweetjes. Maar nu de hamvraag. Wat doen jullie allemaal op zo'n dag?

Ten eerste moet ik erbij zeggen dat wij werken van ongeveer 9 uur tot rond kwart over 11/half 12 met tussendoor een kwartier pauze. Voor kinderen ligt de effectieve leertijd zo tussen 9 en 11 uur dus dat komt redelijk uit bij ons. Omdat L. ook nog delen naar school gaat, vind ik het toch belangrijk om zoveel mogelijk met de leerstof van de groep mee te doen, zodat het gat tussen thuis en school niet te groot wordt. In de klas lukt het werken niet, dus gebeurd alles in de dagen dat ze thuis zit en dan met name op de dinsdag en donderdag, omdat dat hele dagen zijn.
Een korte impressie van wat wij doen op een ochtend: twee bladzijdes rekenen, lezen, schrijven, dictee, schooltv kijken op de computer, spelling en als afsluiting van de ochtend een project. Dit laatste is pas sinds kort (zie mijn eerdere blog over de reuzenkrab). De eerste weken hebben wij, of eigenlijk L. knetterhard moeten werken om alle achterstanden weg te werken. En dat is redelijk gelukt. Ik ben in ieder geval tevreden met het resultaat. En dat geeft weer ruimte om ook andere leerzame projecten op te starten.
Deze week zijn wij begonnen met een project over vlinders en L. vindt het super leuk. Via een andere blog zag ik dat je eitjes, rupsen en cocons kunt bestellen bij de vlinderstichting om te kijken hoe het hele proces van eitje naar rups tot uiteindelijk vlinder gaat. En dat maakt het natuurlijk helemaal echt. Nu alleen nog opzoek naar een glazen of plastic bak. Als dat voor elkaar is, kan de kraamkamer ingericht worden. Dus, wie heeft er nog een bak voor ons in de aanbieding?

Wolfje is jarig

Vrijdagavond had ze het al bedacht. Morgen is Wolfje jarig. Wolfje is de lievelingsknuffel van L. Het beestje komt uit een dierentuin in Tsjechië, waar wij afgelopen zomer op vakantie waren. Wolfje mag overal mee naar toe en zelfs bij L. slapen. Wanneer L. niet in haar bed ligt, is Wolfje de baas in bed. Oftewel, hij heeft wel een verjaardag verdiend.

De volgende ochtend was het zover, de verjaardag van Wolfje. Er werden speelgoedjes uit de kasten gehaald en verpakt als cadeautjes, de stoftas (tas met lapjes) werd uit de kast gehaald en daarvan werden slingers geknipt. Dwars door de slaapkamer hingen slingers van stof, ballonnen en allerlei andere rommeltjes toverden de kamer om in een ware chaos. D. en L. bedachten ter plekke een poppenkastvoorstelling waarbij L. het verhaal van Roodkapje zelf ook nog spannend vond om na te spelen met haar zus D. Kortom, het was een geslaagde verjaardag.

's Avonds werd er natuurlijk getrakteerd. Glacés met een kaarsje erin. Eén kaarsje, want Wolfje werd één jaar. Hopelijk heeft Wolfje een fijne verjaardag gehad.  We wachten tot ze over een paar weken twee jaar wordt.

goed en slecht nieuws

Zoals mijn dochter zou zeggen. 'Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws is, dat de reuzenkrab af is. Het slechte nieuws is, dat het ratje van D. dood is gegaan.'

Vanochtend toen ik, zoals gebruikelijk, de ratjes een broodje wilde geven, lag er één wel verdacht stil in de kooi. De andere rat griste het brood uit mijn handen, nam plaats op zijn overleden soortgenoot en begon te eten. Na het zien van dit 'leed', heb ik de meiden maar wakker gemaakt met het nieuws. Daarna een schepje gepakt en het ondertussen stijf en koud geworden diertje in een schoenendoos gelegd.  Vanmiddag is het diertje begraven. Rust zacht lieve Oskar.

En na heel wat meet- en tekenwerk is het eindelijke gelukt. Onze reuzenkrab is af en heeft een mooi plekje gekregen aan het plafond. Een reusachtig ding siert ons huis. Volgens de maakster van het geheel zou het boeven wel afschrikken. Zo'n grote krab, daar wordt toch iedereen bang van.

 En hier is het gevaarte aan het plafond te bewonderen.

 

Op naar het volgende project!

lekker knutselen

Ondanks het mooie weer en het vriendinnetje dat kwam spelen, waren de dames wel in voor een knutselwerkje. We hebben placemats gemaakt. Een flinke berg stof, stiften, papier, lijm en een lamineermachine waren genoeg om een uurtje plezier te hebben.

Zo zag de tafel er uit na al dat harde werken. Ik zal maar geen foto plaatsen van de grond hoe die er uit zag, toen ze hun volledige stoftas (tas met allemaal restjes stof) op de kop gekieperd hadden. Maar de resultaten mochten er zijn. Kijk maar:

En daarna lekker naar buiten op de trampoline.

De reuzenkrab

De oudste dochter is stapelgek op dieren. Dieren in alle vormen, maten en soorten. Rijen boeken staan op haar kast in haar slaapkamer. Zo is er ook een boek bij over allerlei enge zeedieren. En tussen die zeedieren staat een plaatje van een reuzenkrab. Een groot, eng ding van enkele meters doorsnede. Niet iets dat je zomaar tegen wilt komen. Dat oneindig grote ding trok de aandacht van de jongste en ze besloot dat ze daar wel een spreekbeurt over wilde doen in de klas.
Gewapend met een briefje van vier regels en het grote, zware boek over zeedieren vertrok ze naar school en daar vertelde ze de juf vol trots dat ze een spreekbeurt wilde houden. Groep 3 had nog nooit van een spreekbeurt gehoord, maar ook daarvoor geldt, er moet een eerste keer zijn.
Voor de klas vertelde ze hoe groot zo'n reuzenkrab wel niet is en ze heeft de plaatjes laten zien. Ondertussen had ik bedacht dat we hier thuis ook mooi mee aan de slag konden gaan.
Met een flinke stapel papier, een heel grote lineaal van één meter, potlood en schaar, zijn wij aan de slag gegaan. Meten, aftekenen, nameten, knippen en plakken. Het wordt een reuzenkrab, niet eentje op schaal, maar met ware afmetingen. Ik denk dat we hem maar aan het plafond moeten hangen. Een andere plek kan ik er op dit moment niet voor bedenken. 

De eerste keer

Voor alles is een eerste keer. Zo ook voor deze pagina. De eerste keer bloggen. Ik dacht: laat ik ook meedoen aan deze trent. Wie weet vinden mensen dat ik nog wat nuttigs te melden heb.

Met deze blog wil ik jullie mee laten kijken in onze 'onderwijskeuken'. Die van het flexi-onderwijs, flexischooling (op z'n Engels), of flexischoling. Het is maar net welke naam je er aan wilt geven. Onze jongste dochter krijgt flexischoling. Dit houdt in dat zij drie ochtenden in de week naar school gaat en de rest van de lessen thuis volgt. De reden daarvoor houd ik voor mijzelf, de hele wereld kan immers meelezen.
Mag dat zomaar? Ja en nee. Het is vooral een afspraak die je maakt tussen school en thuis. Wanneer er goede en duidelijke afspraken gemaakt zijn, hoeft het geen probleem te zijn.

We zijn nu zo'n week of vijf bezig met deze vorm van onderwijs en het begint zijn vruchten af te werpen. De druk om bij te werken met school kan wat van de ketel en er is meer tijd voor leuke en gezellige leermomenten. En dat wil ik geïnteresseerden mee laten beleven. (En af en toe een ander gezellig berichtje tussendoor)

WELKOM OP MIJN BLOG!