boekenwurm

Al een flinke tijd geleden maakte onze plaatselijke bieb er al 'reclame' voor. De daisy speler. Een soort discman waarop je luisterverhalen af kunt spelen. Het verschil met een gewoon luisterboek is, dat je het voorleestempo kunt variëren, er past één compleet boek op één schijfje en het apparaat onthoudt bij welke bladzijde je gebleven bent, dan kan je de volgende keer gewoon verder 'lezen'.
Bartimeus, een organisatie voor blinden en slechtzienden, had het apparaat al eens genoemd als mogelijk hulpmiddel voor L.
Gisteren dus één bij de bieb geleend. Gratis en voor niets voor twee weken lang. Er zaten al wat daisy roms bij, maar die vond ik wat aan de moeilijke kant voor L. Op de klok van sluitingstijd nog snel een daisy rom gevonden van Dolfje Weerwolfje van Paul van Loon.

's Avonds in bed mocht ze een verhaaltje proberen op de daisy rom. Het werd niet één verhaaltje, maar veertien hoofdstukken van Dolfje Weerwolfje. Conclusie: Het apparaat is in de eerste proefronde zeer goed bevallen. En wie weet wordt onze L. nog eens een echte boekenwurm.

terug van weggeweest

Zo, het is een flinke tijd geleden dat ik voor het laatst een berichtje heb geplaatst. Er zaten twee weken vakantie tussen, en een druk schema met mijn werk ivm de centrale examens. Gelukkig begint ons dagelijks leven weer in een normaler ritme te komen. Nu nog even mijn eigen slaapachterstand wegwerken, en dan loopt alles weer op rolletjes.

Op thuisonderwijs gebied is er weinig spannends gebeurd, totdat wij zondagavond terug naar huis reden van een bezoekje aan opa en oma. Aan het begin van onze straat zat een jong vogeltje moederziel alleen op straat. Onze kinderen, die echte dierenvrienden zijn, sprongen uit de auto en pakten het jong op. Ze namen het mee naar huis en we stopten het in een reismandje voor hamsters. Het was een vogeltje met redelijk grote poten en een lange spitse snavel. Door een blik op de snavel hadden we al snel ontdekt dat het beestje wel wormen zou lusten. Dus met een schop de tuin in en pierenwippen, zoals wij dat als kind altijd noemden. De wormen gingen er zonder problemen in. Het enige was, dat het diertje niet echt stevig op z'n pootjes stond. Het wankelde wat heen en weer of viel steeds om. Op internet hebben wij geprobeerd te achterhalen wat voor vogeltje het zou zijn. Het bleek een jong van een scholekster.
Het scholekstertje heeft één nachtje bij ons gelogeerd. Daarna hebben wij het naar de vogelopvang gebracht, waar het onder een warme lamp werd gezet en verwend werd met heerlijke meelwormen. Hopelijk redt dit diertje het en kan het weer de vrije natuur in.

Hard aan het werk

Nog lekker in de pyjama, gebogen over je schrift hard aan het werk zijn. Op welke school kan dat? Juist, dat mag en kan gewoon thuis.

10 nieuwe, tijdelijke huisgenootjes

De afgelopen week zijn we naar een boer bij ons in de buurt gereden en hebben daar 10 nieuwe huisgenootjes opgehaald. Ook kregen wij een flinke hoeveelheid voedsel mee, om de honger van de 10 snaveltjes te stillen. Ons gezin is tijdelijk uitgebreid met 10 kuikens. Gele, bruine, en alle kleuren die er tussenin zitten. Voorzien van snavel, poten en een zeer grote eetlust. Per dag zie je de kuikentjes veranderen in kippen. De eerste donsjes zijn verruild voor echte veren, de haantjes laten zich steeds meer horen en zien, er ontstaat een soort pikorde van wie het eerst bij het voer komt en wie het langst durft te blijven zitten wanneer er weer grijpgrage kinderhanden het hok binnenkomen. Heel erg leuk om zo van dichtbij mee te maken.
Gisteren zijn de eerste tranen al gevloeid over het feit dat ze woensdag weer terug moeten naar de rechtmatige eigenaar. Ach, misschien moeten ze toch nog maar een weekje langer blijven.